Levrek balığı (Dicentrarchus labrax) (Sea bass)
ü Levrek
balığının ülkemizde Ege, Akdeniz ve Karadeniz bölgesinde yetiştiriciliği
yapılmaktadır
ü Kumlu,
çamurlu, sığ biyotoplarda, nehir ağızlarında yaşayan bir balıktır.
ü Sıcaklığa
ve tuzluluğa karşı toleranslı bir türdür (Nehir ağızlarında)
ü Havaların
soğuması ile birlikte kışlamak için derin sulara göç eder.
ü Karnivor
bir balık türüdür.
ü Bazen
yalnız bazen de sürüler halinde dolaşır
ü Genç
dönemlerinde eklem bacaklılar ile
ü Ergin
dönemleri de küçük balıklar, kafadanbacaklılar ve eklembacaklılar ile
beslenirler.
Morfoloji
ü Vücut
lateral’den hafif yassı
ü Derisi
ctenoid pullarla kaplı
ü Cycloid
pullar ense ve yanaklar üzerinde
ü Yanal
çizgi üzerinde 65-80 arası pul
ü Dorsal
yüzgeç araları geniş
ü Dorsal
yüzgeçte 8-10 adet diken ışın
ü II.
Dorsal yüzgeçte 1 diken, 10-14 adet yumuşak ışın
ü Operkulumda
gri-siyah lekeler
ü Operkulum
üzerinde sert diken ışınlar
ü Damak
ve dilde dişler
ü Tatlı
sularda büyüyebilir fakat üreyemezler.
ü 5-28
°C arası sularda
yaşayıp 12-14°C
arasında yumurta bırakırlar.
ü Levrek
balıkları Akdeniz’de ocak-mart ayları arasında yumurta bırakırlar.
ü Doğal
ortamda 1 kg’lık bir dişi 290.000-350.000 adet yumurta bırakabilmektedir.
ü Tuzluluk
değişimlerine karşı dayanıklı olup, % 3-50 tuzluluğa kadar yayılım gösterir.
ü 1
yaşına kadar gonadları gelişim göstermez
ü 13-15.
aylarda testis ve ovaryumları farklılaşır
ü 3.
yılda kaliteli sperm
ü Dişiler
doğal şartlar altında ancak 3. yılda yumurta bırakabilirler.
ü Büyüme
hızı bir yaş grubu bireylerde en fazla durumdadır.
ü Cinsel
olgunluk dönemlerinde ağırlık artışı dişilerde erkeklerden daha fazladır.
ü Erginleşme
süreleri ve ağırlıkları bulundukları ortama göre değişir.
Yetiştiriciliği
1- Anaçlar ve Yumurtlama
ü Anaçlar
yetiştiricilik yoluyla veya doğal ortamdan çeşitli avlanma teknikleriyle
yakalanan bireylerden oluşturulur.
ü Anaç
bireyler yumurtlama döneminden önce yüksek kalitede taze yem ile kalamar, sübye
ve karides etine dayalı pelet yemlerle günde 1-3 kere vücut ağırlığının (kg)
%1-1.5’ğu kadar beslenmelidir.
ü Verilen
yemler %50-55 protein ve %10-15 deniz orijinli canlıların yağlarından oluşan
içeriğe sahip olmalıdır.
ü Anaçların
tutulduğu tanklar, anaçların büyüklüğüne ve stok yoğunluğuna bağlı olarak
değişim gösterir.
ü Balıklar
10-15 kg/m3 olacak şekilde stoklanır.
ü Dişi
erkek oranı anacın durumuna göre 1:1, 1:2 veya 2:3, Su sıcaklığı 14-15 C
olmalıdır.
ü Tanklarda
doğal deniz suyu tuzluluğu kullanılır.
ü Yumurtaların
pelajik yapısından dolayı tankların su çıkışları yüzeydendir.
ü Anaç
bireylerden doğal yollarla, sağım yöntemiyle ve hormon müdahalesi ile yumurta
temin edilebilir
ü Fakat
sağım, yumurtaların küçüklüğü ve döllenme oranının düşük olmasından dolayı
yapılmaz.
ü Anaçlara
yumurta sayısını ve kalitesini arttırmak amacıyla hormon uygulaması
yapılabilir,
ü HCG
uygulaması bağışıklığa neden olduğu için tercih edilmez.
ü LH-RH
uygulaması plazmadaki gonadotropin düzeyini yükselttiği için tercih edilir
(1-20 μgr/kg) .
Anaçlarda yumurta ve sperm olgunlaşması
Üreme dönemine giren levreklerin gonadlarında yumurta
hücrelerinin oluşması ve atılması dört dönemde olur.
A)
Pregametik Dönem: Haziran ve Ekim aylarında gonadlarda olgunlaşma yoktur.
B)
Gametogenesis: Ekim ve Ocak aylarında oosist stoplasmasında yağ damlacıkları ve
kortikal alveoller görülür.
C)
Yumurtlama Dönemi: Ocak ayında başlar, mart ayında biter. Bu dönemde yumurta dışarı
atılır.
D)
Dinlenme Dönemi: Nisan–Mayıs ayları arasında gözlenir. Ovaryumlar da atretik
oosit’ler, testislerde artık yapılar gözlenir.
ü Levrek
balıklarında spermlerin testislerindeki gelişimi spermatogoniumların aktif
şekilde testis kanalları duvarında çoğalması ile başlar.
ü İlk
önce spermatogoniumlardan primer spermatozitler, onlardan da sekonder
spermatozitler meydana gelir.
ü Testiküler
kanal boşluklarında toplanan ve burada uygun şartlar oluşuncaya kadar bekleme
pozisyonuna giren spermler, gonadotropin etkisi ile dışarı atılmaya hazır hale
gelir.
Yumurta özellikleri
ve kalite kriterleri
ü Kemikli
balıklarda yumurta boyları türler ve türlerin kendi içindeki bazı koşullara
göre değişiklik gösterir.
ü Türün
yumurta çapı büyüdükçe yumurta sayısı azalır, çıkan larvaların boyu ve yaşama
oranı artar.
ü Aynı
tür içindeki yumurtaların boyutları arasındaki farklılık anaçların beslenmesi,
büyüklüğü, yumurtlama zamanı, hormon uygulamaları, ortam koşulları, genetik
faktörler, ve bölgesel farklılıklara bağlıdır.
ü İnkübasyona
alınacak yumurtaların kalitesi, ileride çıkacak larvaların kalitesine direkt
etkilidir. Bu bozukluklar inkübasyon öncesinde ve sonrasında belirlenmelidir.
ü Yumurtaların
%40’dan fazlası ölü ise zorunlu kalınmadıkça bu grup üretime alınmamalıdır.
ü Yine
çok sayıda yağ damlası içeren yumurtalar üretime alınmamalıdır.
Yumurtaların
inkübasyonu
ü Uygun
ortamlarda anaçlar tarafından bırakılan yumurtalar hassas biçimde
toplanmalıdır.
ü Yumurtalar
toplama, tartım, vb aşamalarda hava ile mümkün olduğunca az temas ettirilmeli
ve çok miktarda yumurtanın üst üste birikmesi engellenmelidir.
ü Yumurtalar
uzun süre nakledilecekler ise 15-20 L’lik plastik kaplar kullanılabilir.
ü Yumurtalar
inkübasyona alınmadan önce gerek duyulursa dezenfeksiyon işlemine tabi
tutulmalıdır.
ü Levrek
yumurtaları %29-47 tuzlulukta açılır (çatlar).
ü Levrek
yumurtaları için en iyi inkübasyon ısısı 14-16°C’dir.
Yumurtalarım embriyolojik gelişimi
Levreklerde larval dönem
ü Yumurtanın
embriyolojik gelişmesini tamamlaması ve yumurta kapsülünü terk etmesiyle
birlikte larval safhaya geçilir.
ü
1- Prelarval Evre: Levrek larvalarının
yumurtadan çıktıklarında ağız ve anüsleri kapalıdır. Larvalar pasif durumdadır,
baş aşağı dururlar ve kendi vitellüs keselerinden sağladıkları enerji ile
hayatlarını sürdürürler.
ü
2-Postlarval Evre: 15-16 C 5.günde sonunda ağız
ve anüsün açılması ile başlar.
Levrek larva
yetiştirme dönemleri
1- Larval Dönem:
ü Prelarval
dönemde, larvalar yoğun üretim koşullarında 80-200 adet/L olacak şekilde larva
tanklarına yerleştirilir.
ü İdeal
stok yoğunluğu 100-125 adet/L’dır.
ü Tanklar
silindir-konik yapıda olup polyester malzemeden üretilmiştir.
ü Tankların
hacimleri uygulanan tekniğe göre 2-15 m3 ‘e kadar değişim
gösterebilir.
ü İdeal
larva tankları 4-6 m3 hacmindedir.
ü Larvaların
kolayca izlenmesi için tanklara pencere, mazgal açılmalıdır.
ü Havuzların
etrafı rahat çalışmaya elverişli olmalı, alttan ve üstten su çıkışları mevcut
olmalıdır.
ü Larva
yetiştiriciliğinde açık ve kapalı sistemler kullanılır.
ü Açık
devre sistemlerde; su kriterleri larvanın gerek duyduğu şartlara göre
hazırlanır ve üretim tanklarına gönderilir.
ü Balıklar
tarafından kullanılan su daha sonra deşarj edilir.
ü Saatte
% 5 değişim ile başlayan su debisinin larval dönem sonunda saatte % 50’ye
çıktığı düşünülürse kullanılan su miktarına bağlı enerji tüketiminin fazlalığı
ortaya çıkar.
ü Kapalı
devre sistemlerde; Tanklarda kullanılan su önce toplama tankına Buradan gerekli su yenilenmesi yapıldıktan ve
tuzluluğu tekrara ayarlanır. Buradan kum filtrelerine geçer ve beraberinde
getirdiği süspansiyon haldeki partikül maddelerden ayrılarak UV filtrelere
gönderilir.
ü Bu
işlem sırasında bünyesindeki tüm mikroorganizmalardan arınarak biyolojik filtreye girer.
ü Balık
dışkıları, yem artıkları ve ölü balıklardan dolayı yükselen amonyak miktarı da
dengelenir
ü Kapalı
devre sistemler, suyun ısıtılmasında veya soğutulmasında kullanılan enerji
açısından avantajlıdır.
ü Yine
larva için tehlikeli olan suyun fiziksel ve kimyasal değişimleri ani
farklılıklar göstermez.
ü Bununla
birlikte kapalı devre suyunun her gün analizi yapılarak amonyak miktarı kontrol
edilmelidir. Aksi takdirde ani ölümler görülebilir.
ü Yetiştiricilikte
sistem farkı gözetmeksizin larva için gerekli olan fiziko-kimyasal koşullar ve
besleme özellikleri optimum düzeyde olmalıdır.
ü Su
sıcaklığı 15-16°C olup
ortam karanlıktır.
ü Levrek
larva yetiştiriciliğinde uygulanan tuzluluk düşürme tekniği yaşama oranını
olumlu yönde etkiler.
ü Bunun
yanı sıra hava kesesi oluşmasını arttırması ve buna paralel olarak
deformasyonun azalması bu tekniği daha da kullanılır hale getirmiştir.
2-Sövraj (mikropartikül yemlere geçiş) dönemi:
ü Larval
dönemin tamamlanması olarak kabul edilen 38-42 günler arasında larvalar canlı
yemden mikropartikül yeme adapte olacakları sövraj bölümüne alınırlar.
ü Bu
bölümde işletmenin kapasitesine göre belirlenmiş sayıda 10-15 m3’lük
tanklar kullanılır. Tankların dip kısmı konik olup, su çıkışları merkezi ve
diptendir.
ü Balıkların
yaşına bağlı olarak su çıkışlarına yerleştirilen krepinlerin göz açıklıkları
500, 1000 ve 2000 mikron arasında değişmektedir.
ü Ünitede
aydınlatma süresi 16 saat olup otomatik zamanlayıcılar yardımı ile
ayarlanmaktadır.
ü Mikropartikül
yemlerin dağıtımında otomatik yemlikler kullanılmaktadır.
ü Bu
bölümde de açık veya kapalı sistemler kullanılabilir.
ü Ortama
verilen toz yem su kalitesini çok hızlı değiştirdiğinden kapalı devre
sistemlerde su kalitesinin sürekli kontrolü sağlanmalıdır.
ü Hastalık
risklerini azaltmak için açık sistemler bu aşamada daha faydalıdır.
ü Tanklara
verilen su kum ve UV filtrelerden geçirilerek larvalara verilmelidir.
ü Levrek
balıklarının sörvajında kullanılan mikropartikül yemler ilk dönem 80-150 μm büyüklükten başlayarak larva
gelişimine göre 500 μm
büyüklüğe kadar kullanılır.
ü Sörvaj
uygulaması 15-16 gün devam eder.
ü Sörvaj
boyunca su sıcaklığı ortalama 20°C
olup, tanklarda su debisi % 50-100 arasında değişim gösterir.
ü Ölümler
sörvajın ilk gününde toz yeme adapte olamamaya bağlı olarak artabilir.
3- Ön Büyütme:
ü Bu
sistemde kullanılan tankların teknik özellikleri sörvaj ünitesinde kullanılan
tanklarla aynıdır.
ü Ön
büyütmede kapalı devre sistemler kullanılmaz.
ü Balıklar
burada ağ kafeslere çıkarılmak için gerekli olan 1.5-2 gr ağırlığa kadar
büyütülürler.
ü Ancak
ülkemizde yavru bireyler 0.5-1 gram arasında da kafes sistemlerine de
çıkarılmaktadır.
ü Ön
büyütme ünitesinde balıklar sürekli gözlenerek, hastalık risklerine karşı
gerekli önlemler alınmalıdır.
ü Ön
büyütme sistemlerinde 10-15 m3 arasında değişen silindir tanklar
kullanılmaktadır.
ü Su
sıcaklığı 19-21°C olup
16 saat ışıklandırma uygulanır.
ü Tanklarda
doğal deniz suyu tuzluluğu kullanılır.
ü Yemleme
oranı % 6 ile başlayıp %4’e kadar düşer.
Büyütme
Akuakültür
tesislerinden veya doğal ortamdan temin edilen levrek yavruları porsiyonluk
boyuta getirilmek üzere kara veya deniz ortamına kurulan tesislerde farklı
teknikler kullanılarak büyütülür.
A)
Ekstansif Yetiştirme Yöntemi
ü Sahil
şeridinde bulunan dalyan ve gölet gibi doğal alanlardan yararlanılır.
ü Burada
yavru temini tamamen doğal olup, ortamda diğer türlerle birlikte polikültür
yapılmaktadır.
B) Yarı Entansif Yetiştirme Yöntemi
ü Bu
sistemler karasal alanlarda kurulu olan toprak veya beton havuz sistemleri ile
portatif olarak kullanılan branda havuzları kapsamaktadır.
ü Havuzların
şekilleri ve büyüklükleri değişik yapılarda olabilir.
ü Bu
sistemlerde su değişimi ve beslenme kontrol altındadır.
ü Toprak
havuzlarda hektar başına 1-4 ton arası ürün alınabilir.
C) Entansif Yetiştirme Yöntemi
ü Dünyada
ve ülkemizde yoğun olarak kullanılan bu yöntemde yüzer ağ kafes yapılarında
yetiştiricilik yapılmaktadır.
ü Günümüzde
kıyılarda, açık denizlerde ve okyanuslarda bile güvenlik içinde kurulabilecek
sistemler planlanmaktadır.
ü Kafes
sistemleri sabit kafesler, yüzer kafesler, dalgıç kafesler ve döner kafesler
olarak 4 ana grupta toplanır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder