METABOLİZMA VE ENZİMLER
Metabolizma
Hücre içinde
meydana gelen enerji transformasyonlarına yani kimyasal değişmelerin toplamına
denir.
Katabolizma: Maddelerin parçalanması.
Ekzergoniktir. Enerji açığa çıkar.
Anabolizma: Yeni maddelerin
sentezlenmesi. Endergoniktir. Enerji kullanılır.
n Glukoz,
amino asitleri, yağ asitleri gibi hücreye giren besin maddelerinin hücrede daha
ufak moleküllere parçalanması katabolik olaylardır.
n Bu
parçalamadan enerji meydana gelir. Bu enerji adenozin trifosfat (ATP)’de
tutulur.
n Hücre
yeni ve kompleks maddelerin sentezi, yani anabolik olaylar için örneğin
proteinin sentezlenmesi için katabolizmada ortaya çıkan enerjiyi kullanır.
n Hücrede
bu olaylar belli bir vücut ısısında, düşük iyon konsantrasyonunda, dar bir
aralığa giren pH derecelerinde meydana gelir. Hücrede enerji transformasyonları
bu şartlar altında enzimlerin aracılığı ile molekül seviyesinde yapılır.
Enzimler
n
Enzimler
hücredeki kimyasal reaksiyonların hızını arttıran biyolojik katalizörlerdir.
n
Protein
yapıdadır.
- Katalitik güçleri fazladır
- Özgüldür.
n Enzimler
katalizör olarak girdikleri kimyasal reaksiyonlar sırasında substrat denen
madde ile birleşerek bir ara madde olan enzim-substrat kompleksini meydana
getirirler ve reaksiyon sonunda başlangıçtaki hallerine dönerler.
Geriye dönebilen (reversibl)
n Genellikle,
Enzimin üzerinde aktivite gösterdiği maddenin adının başına “az” eki
getirilerek isimlendirilir.
n Örn: Proteinaz proteinlere etki eder,
Lipaz
lipidlere etki eder,
Üreaz üreyi hidrolize ederek, CO2
ve amonyağa ayırır.
Bir kısmının kendine ait adı vardır. Örn: Tripsin…
Katalitik özellikleri protein yapılarına
bağlıdır.
Protein yapılarında değişiklik
oluşması durumunda enzimlerin aktiviteleri de etkilenir.
Saf protein moleküllerinden
(a.a.’lerden) oluşan ve başka bir grup bulundurmayan enzimler vardır.
Örn: pankreatik ribonükleaz
(aktivite göstermek için ilave gruplara ihtiyaç olmaz).
Faal olmayan
enzim hücrede zymogen granülleri tarzında bulunur ve kinaz adı
verilen bileşiklerle aktif hale getirilirler.
Örn; pankreas hücrelerindeki tripsinojen
pankreas hücrelerinin zymogen granülleri halinde olan bir enzim
salgısıdır ve on iki parmak barsağında enterokinaz ile aktive edilir. Aktive
edilmiş haline tripsin denir.
Bu aktivasyon
ile muhtemelen enzimin substrat ile asıl faaliyete girecek aktif yeri
denen kısmı meydana çıkartılır.
Bazı enzimler
bir veya bir kaç küçük iyon veya molekül yardımıyla aktivite gösterir. Bu
maddelere aktivatör denir. Mg2+ ve Ca2+ böyle aktivatörlerdir. İnorganik metal
iyonları kofaktör olarak adlandırılır. Aktivatör bulunmazsa hiçbir enzim
faaliyeti olmaz.
Bazı
aktivatörler spesifik olurlar. Bunlara koenzim denir. Genel olarak koenzimler
kompleks yapılı organik moleküllerdir ve reaksiyona girerler. Faal olmayan
enzime Apoenzim denir.
Apoenzim+koenzim=
Holoenzim (faal)
Koenzimler:
Apoenzimlerle bazen sıkı bazande
zayıf bağlarla bağlanmışlardır. Koenizmlerin enzim aktivitesinde önemleri çok
fazladır.
Enizmlerim etkin bölümünü oluşturan koenzimlerin
yapısında vitaminlerde(tiamin,riboflamin,niasin,pantotenik asit,folik
asit,pridoksin) bulunur.
Substrat için atom yada elektronları
taşırlar.
ÖR: NADPà elektron taşıyıcıdır.
ATP à fosfat ve enerji taşır..
Enzimler katalizör olarak girdikleri kimyasal
reaksiyonlar sırasında substrat denen madde ile birleşerek bir ara madde olan enzim-substrat
kompleksini meydana getirirler ve reaksiyon sonunda başlangıçtaki hallerine
dönerler. Kendileri reaksiyona girmezler. Aktivasyon enerjisini düşürerek reaksiyonu
hızlandırırlar.
Yüksek enerjili bileşikler daha kolay
reaksiyona girebilen moleküllerdir. Bir reaksiyonun hızını artırmanın yolları:
-Isıyı
artırmak,
-Katalizör
ilave etmek.
Aktif Merkez
(Katalitik Bölge)
(Katalitik Bölge)
n
Enzimlerle
yapılan reaksiyonlar sırasında substrat kendini enzimin bir komponentine
bağlar. Bu bağlanma için enzim üzerinde spesifik olan yere veya yerlere aktif
merkez adı verilir. Kompleks bir yapı gösterir. Substratla aktif merkez
arasında sabit kimyasal bağlar oluşmaz.
Aktivasyon Enerjisi
n
Enzimatik
reaksiyonun oluşmasında reaksiyonun kendiliğinden ilerleme hızı aktivasyon
enerjisinin bir fonksiyonudur. Yani bütün reaksiyonlar başlatılmadan önce,
moleküller bir enerji eşiğine yükseltilmelidir.
n
Bir
tepede duran kayanın aşağı yuvarlanabilmesi için bir enerji gerekir. Burada
aktivasyon enerjisi kayayı tepede tutan sürtünmeyi ortadan kaldırmak için
gereken güçtür.
n
Enzim
reaksiyonun ilerlemesi için gereken aktivasyon enerjisini azaltır.
n
Böylece
sistemdeki moleküller sınırı kendiliğinden aşarlar ve reaksiyon tamamlanır.
ANAHTAR
KİLİT MODELİ
n
Enzimler
substrat özgüllüğü olan moleküllerdir.
Enzimle etkileşime girecek
substratın sahip olması gereken özellikler
n
Enzimin
tanıyabileceği özgül bir kimyasal bağ veya bağlantı.
n
Substratı
enzim üzerinde yerleştirmeye yarayan bir fonksiyonel grup.
- Substrat (S) enzimin (E) aktif
(katalitik) bölgesi ile birleşir.
- Enzim-Substrat kompleksi [ES] oluşur.
- Substrat ürüne dönüşür (Ü).
- Oluşan ürün enzimden ayrılır.
- Enzim eski formuna döner.
- Enzimin çok az miktarı kısa bir süre
içinde çok sayıdaki biyokimyasal reaksiyonları katalize edebilir.
E
+ S à ES
ES à
Enzim + Ürün
Enzim
Aktivitesini Etkileyen Faktörler
n
1. Enzim
ve substrat konsantrasyonu
n
2.
Reaksiyon ortamının sıcaklığı
n
3.
Reaksiyon ortamının pH’sı
n
4.
Aktivatör maddeler
n
5.
İnhibitör maddeler
ENZİM İNHİBİSYONU
n
KOMPETETİF İNHİBİSYON
n
NON-KOMPETETİF İNHİBİSYON
KOMPETETİF İNHİBİSYON
n
Kompetetif
inhibitörler enzimin aktif merkezine bağlanmak için substrat ile rekabete
girerler.
n
Bağlandıktan
sonra reaksiyonu durdururlar. Substrat konsantrasyonu artırılarak önlenebilir.
NON-KOMPETATİF İNHİBİSYON
n
İnhibitör
madde aktif merkez dışında bir yere bağlanır.
n
Enzim
molekülünün şeklini bozar.
n
Aktif
merkezi inaktif hale getirir.
n
Serbest
enzim ve ES kompleksine bağlanabilir.
ALLOSTERİK ENZİMLER
n
Basit
enzimlerden farklıdır.
n
Bu tip
enzimlerin alt birimleri ve dolayısıyla birden fazla aktif merkezleri
bulunmaktadır. Bu aktif merkezlerden birinin durumu diğerini kontrol eder.
n
Bağlandıkları
küçük düzenleyici moleküller efektör olarak adlandırılır.
n
Allosterik
efektörler allosterik bölgelere bağlanarak katalitik modifikasyonlara neden
olur. Enzimin aktif bölgesinde konformasyonel değişime neden olur.
n
Enzime
bağlanan moleküller molekülün üç boyutlu yapısı ve alt birimlerin birbirleriyle
ilişkilerini etkiler.
KOENZİMLER
n
Tiamin
Pirofosfat Yapısında Tiamin (B1 vitamini) bulunur. Reaksiyonlarda ara
taşıyıcıdır. Örn: Piruvat dekarboksilaz reaksiyonlarında asetaldehit
taşıyıcısıdır.
n
Flavin
nükleotidler
n
Flavin
mononükleotid (FMN) ve Flavin Adenin Dinükleotid(FAD) Riboflavin (B2
vitamini)’in koenzim şeklidir. Oksidasyon ve redüksiyon enzimlerinin prostetik
grubu olarak görev yaparlar.
n
Nikotinamid adenin dinükleotid (NAD) ve
nikotinamid adenin dinükleotid fosfat (NADP) niasinin koenzim şekli ’dir. Oksidoredüktaz
enzimlerinin katalizlediği reaksiyonlarda rol oynarlar. Pek çok dehidrojenaz
enzimlerinin (laktat, malat dehidrojenaz gibi) koenzimidir. Özgül substrat
moleküllerinden hidrojenlerin ayrılmasında elektron alıcısıdırlar.
Koenzim A
n
Ana
komponenti pantotenik asittir.
n
CoA açil
grubunun ara taşıyıcısıdır.
n
CoA reaktif
tiol (-SH) grubu içerir.
Piridoksal fosfat
n
Yapısında
B6 vitamini, piridoksin bulunur.
n
Amino
asitlerin taşındığı reaksiyonlarda enzimlere bağlı prostetik grup
1. Biotin
Enzimatik karboksilasyon reaksiyonlarında (COO_) karboksi grubunun ara taşıyıcısıdır.
2. Koenzim B12
Ana bileşeni B12 vitaminidir. Metil grubu transferi yapan enzim
reaksiyonlarına katılır.
3. Tetrahidrofolik asit
Ana bileşeni folik
asittir. Hidroksi metil, formil veya metil gruplarının transfer edildiği
enzimatik reaksiyonlarda, amino asit,
pürin ve pirimidin metabolizmasında tek karbon transferi olan reaksiyonlarda
görev yapar. Karaciğer ve koyu yeşil yapraklı sebzelerde bulunur.
ENZİMLERİN SINIFLANDIRMASI
1. Oksidoredüktazlar
Elektron transferi yaparlar. Yani
Oksidasyon-redüksiyon reaksiyonlarını katalizlerler
2. Transferazlar
Bir maddedeki bir kimyasal grubun diğer bir kimyasal maddeye
aktarılmasını katalizlerler.
3. Hidrolazlar
Su ile parçalama reaksiyonlarına
girerler.
4. Liyazlar
Bir molekülden herhangi bir grubu
koparan enzimlerdir.
5. İzomerazlar
İzomerik formları vermek üzere, molekül içi grup transferi yapan
enzimlerdir.
(örn: trioz fosfat izomeraz)
6. Ligazlar
(Sentetazlar)
ATP yıkımı ile kondensasyon
reaksiyonlarını katalizleyen enzimlerdir. (örn: Asetil CoA sentetaz),
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder